cupure logo
vanvoorhetmeteennietbijuitaandat

Onderzoek: wandelpaden Amsterdamse Bos verontreinigd door staalslakken

Langs en in wandelpaden in het Amsterdamse Bos zijn opvallende hoeveelheden van de zware metalen vanadium en chroom gevonden. Dit blijkt uit een studie die in opdracht van de gemeente is uitgevoerd. In het populaire recreatiegebied zijn kilometers aan fiets- en wandelpaden aangelegd met een dunne laag Duomix, een materiaal dat grotendeels bestaat uit vervuilende staalslakken. Dit jaar ontstonden daar zorgen over en werd om een onderzoek gevraagd. Staalslakken, een soort steenachtig materiaal, zijn resten die ontstaan bij de productie van staal door Tata Steel. Het werd tot voor kort zonder veel beperkingen gebruikt als goedkoop bouwmateriaal, bijvoorbeeld bij de aanleg van wegen en op fiets- en wandelpaden. Maar door onderzoek van onder andere het RIVM is al jaren duidelijk dat er schadelijke stoffen uit kunnen komen als het materiaal in contact komt met grond- of regenwater. Na druk van de Tweede Kamer greep staatssecretaris Aartsen (VVD) van Milieu en Openbaar Vervoer deze zomer in. Hij stelde een gedeeltelijk verbod van een jaar in op het gebruik van staalslakken vanwege de schadelijke eigenschappen. Volgens hem moet eerst onderzocht worden of het materiaal op een veiliger manier gebruikt kan worden. Worstcasescenario Volgens ecotoxicoloog Milo de Baat van de Universiteit van Amsterdam is in het Amsterdamse Bos sprake van "onverantwoord gebruik" van staalslakken. "Effectief is dit het verplaatsen van een afvalprobleem in het milieu met vervuiling tot gevolg." Hij wijst erop dat de zware metalen in staalslakken niet afbreken en zich ophopen in de omgeving. "Het gaat om kilometers bijna pure staalslakken. Dat zijn een hele hoop zware metalen die langzaam de bodem in lekken." Ook Paul Scheepers, toxicoloog verbonden aan de Nijmeegse Radboud Universiteit, vindt de hoge waarden zorgwekkend. "Waar ik bezorgd over ben is een worstcasescenario waarbij wandelaars dit materiaal onder hun schoenen hebben en dit naar binnen lopen. Dit soort materiaal kun je moeilijk verwijderen met de stofzuiger en ik vrees dat kankerverwekkende metalen kunnen gaan stapelen. Dat kan op de lange termijn bijdragen aan een verhoogd risico op gezondheidsproblemen." Geen meldplicht De Omgevingsdienst Noordzeekanaalgebied, die gaat over milieuhandhaving in het gebied, vindt het niet nodig om de paden af te graven. "Ja, deze situatie is onwenselijk, maar er is geen acuut risico", zegt specialist bijzondere bouwstoffen Vincent Vrolijk. "In samenspraak met een aantal GGD's is een afweging gemaakt van waar het moet worden weggehaald. Zij zien risico's op kinderspeelplaatsen en plekken waar mensen in direct contact komen met het materiaal. Hier is dat niet zo." De dienst blijft wel de omgeving monitoren. Inmiddels is er in Amsterdam ook een meldplicht voor staalslakken. De vraag waar nog meer staalslakken zijn gebruikt, is volgens de omgevingsdienst niet makkelijk te beantwoorden. Manager bodemtoezicht Michael Stolk: "Tot voor kort was er geen meldplicht. Het is dus heel lastig om te achterhalen waar het ligt." Dilemma's Deskundige Milo de Baat benadrukt dat de paden in het Amsterdamse Bos niet op zichzelf staan. Bekend is dat het materiaal op zeker honderd locaties is gebruikt en vermoedelijk ligt dat aantal nog een stuk hoger. De Baat: "De invloedssfeer lijkt klein, maar als dit op veel meer plekken op deze manier is toegepast, kan dat samen toch een grote impact hebben." Zo kunnen de metalen bijvoorbeeld in rivieren en sloten terechtkomen en daar voor schade zorgen. Volgens De Baat zou de beste oplossing zijn om het materiaal weg te halen. Maar hij ziet ook dat dit leidt tot dilemma's voor lokale overheden. "Het mag niet meer gebruikt worden als bouwmateriaal, dus je wil het eigenlijk opruimen. Maar zolang er geen goede saneringsopties zijn, los je de vervuiling daar niet mee op. De vraag is: waar laat je het?"

Reacties

Vergelijkbaar nieuws

Laatste nieuws