cupure logo
vanmetvoorheteennietbijzijntrumpuit

Plan voor Palestijns 'getto' in Rafah versterkt verdeeldheid in Israël

Plan voor Palestijns 'getto' in Rafah versterkt verdeeldheid in Israël
Het Israëlische plan om een grote groep Palestijnen gedwongen te verplaatsen naar Rafah, in het zuiden van de Gazastrook, legt diepe verdeeldheid bloot binnen de Israëlische regering, het leger en delen van de oppositie. Wat door de regering een "humanitaire stad" wordt genoemd, wordt door critici weggezet als een "concentratiekamp" en onderdeel van een veel radicaler en controversiëler plan: het permanent verwijderen van Palestijnen uit Gaza. In de eerste fase van het plan, dat vorige week werd gepresenteerd door defensieminister Katz, zouden ongeveer 600.000 Palestijnen gedwongen worden verplaatst naar een tijdelijke stad, die in allerijl gebouwd zou moeten worden op de ruïnes van Rafah. Eenmaal daar zouden ze het gebied niet meer mogen verlaten, behalve om zich permanent te vestigen in een derde land. De kosten van het project werden geraamd op 4,5 miljard dollar en de bouw zou enkele jaren in beslag nemen. Premier Netanyahu zou het leger inmiddels opdracht hebben gegeven om te zoeken naar een sneller en goedkoper alternatief. De oppositie sprak zich scherp uit. Voormalig premier Olmert noemde het plan in een recent interview met The Guardian ronduit "een concentratiekamp". Die beschuldiging werd herhaald door de linkse columnist Gideon Levy, die de tijdelijke stad vergelijkt met een "getto" en waarschuwde dat Israël steeds verder geïsoleerd raakt door dergelijke ideeën. Leger verzet zich Ook in Israëlische veiligheidskringen is er weerstand. Hoewel het leger officieel de bevelen van de regering moet uitvoeren, klinkt achter gesloten deuren kritiek, zegt Joel Carmel van Breaking the Silence, een organisatie die zich inzet voor het onthullen van misstanden binnen het Israëlische leger. Carmel: "In principe heeft het leger geen eigen mening, omdat het opereert in dienst van de regering. Maar het leger is zo'n grote en centrale instelling binnen de Israëlische samenleving, dat het achter de schermen aanzienlijke invloed heeft op het beleid." Het leger verzet zich vooral om praktische redenen, denkt Carmel. "Het leger wil zich niet binden aan langdurige en directe controle over gebieden in Gaza. Het zou moeten zorgen voor wederopbouw, het beheer van de bevolking, het innen van belastingen, enzovoorts. Veel Israëliërs willen dat ook niet. Alleen de politiek radicaal-rechtse flank wil dat het leger Gaza bezet, omdat dat hen dichter bij hun doel brengt: nieuwe Israëlische nederzettingen in Gaza." Volgens Carmel zijn de plannen voor de tijdelijke stad in Rafah gesmeed in extreemrechtse kringen. "Het is duidelijk dat dit plan uit de koker komt van radicaal-rechtse politici. Hun uiteindelijke doel is het verwijderen van Palestijnen uit Gaza. De naam 'humanitaire stad' is ronduit belachelijk." Ook journalist en defensie-expert Yossi Melman, die onder meer schrijft voor de krant Haaretz, ziet het plan als politiek gemotiveerd "Dit is geen idee dat uit het leger komt", zegt Melman. "Dit is een politiek plan dat wordt doorgeduwd door ministers Smotrich en Ben Gvir. Zij geloven dat als je de Palestijnen maar lang genoeg onder druk zet, ze vanzelf vertrekken." 'Als jojo van noord naar zuid' Over de vooruitzichten voor Rafah is Melman somber. "Ik zie geen enkel alternatief plan ontstaan voor Rafah", zegt hij. "Israël wordt nu al door de internationale gemeenschap beschuldigd van oorlogsmisdaden. Palestijnen worden als een jojo van het noorden naar het zuiden van de Gazastrook gestuurd. Ik wil de vergelijking met de Tweede Wereldoorlog niet maken, maar het komt er gevaarlijk dichtbij in de buurt." Dat er interne verdeeldheid over het Rafah-plan heerst, bleek ook bij het Israëlische Hooggerechtshof. Drie reservisten eisten daar duidelijkheid over het einddoel van de oorlog in Gaza: is het de bedoeling Palestijnen permanent te verdrijven? Niet de rechtbank, maar de stafchef van het leger verklaarde dat dit niet het geval is. Maar minister Katz zei daarna dat dit wél het uiteindelijke doel is. Ondertussen probeert Netanyahu koste wat kost zijn regering bijeen te houden. De uiterst rechtse ministers Smotrich en Ben Gvir dreigen geregeld de coalitie te verlaten als hun eisen niet worden ingewilligd. Voor Netanyahu vormt dat een reëel politiek gevaar. Carmel van Breaking the Silence benadrukt dat het militaire verzet tegen het plan vooral pragmatisch is. "Het gaat om de enorme materiële en financiële middelen die nodig zouden zijn voor deze nieuwe vorm van directe bezetting, maar ook om de risico's voor de levens van soldaten. "Bovendien zou het leger hiervoor grote aantallen reservisten moeten oproepen, terwijl veel reservisten inmiddels al uitgeput zijn door deze oorlog en niet bereid zijn terug te keren naar het front."

Reacties

Vergelijkbaar nieuws

Laatste nieuws