cupure logo
vanhetmeteenvoorbijnaartegenuitzijn

Wensambulances krijgen megadonatie, betrokkenen ontroerd: 'Herinneringen zijn als warme deken'

Wensambulances krijgen megadonatie, betrokkenen ontroerd: 'Herinneringen zijn als warme deken'
"Ik heb nog altijd goede herinneringen aan jullie en het uitje dat ik in 2019 met jullie heb gemaakt." "Dankzij jullie hebben we de wens van mijn vader nog kunnen vervullen." Het zijn enkele van de reacties op het nieuws dat de organisatie van de jaarlijkse sponsor-estafetteloop Roparun de komende tien jaar betaalt voor de vervanging van alle wensambulances en bijbehorende brancards in Nederland. Daarmee is zo'n 7 miljoen euro gemoeid. Ook de 57-jarige Tina Knorren-Neef uit Emmer-Compascuum noemt het nieuws geweldig. Zij is een van de mensen die zo'n laatste wens van dichtbij meemaakten. Zo kon haar vader in 2019, ondanks zijn vergevorderde alzheimer, dankzij een wensambulance nog een keer bij de avondvierdaagse van het dorp aanwezig zijn. Vierdaagse Knorren-Neef organiseert elk jaar de vierdaagse in haar dorp, ook in 2019. Haar vader, Bé Neef, was er altijd trouw bij. "Zijn avondvierdaagse, zo noemde hij het." Ook toen zijn ziekte vergevorderd was, bleef het evenement hem bij. "Hij zei: sorry meissie, ik kan er niet bij zijn. Anders was ik er echt bij geweest." Tijdens de vierdaagse besprak de familie met de thuiszorg hoe belangrijk het voor hem was om nog één keer de slotavond en intocht mee te maken. Hoewel ze dachten dat het te laat was, nam de thuiszorg toch contact op met Stichting Ambulance Wens, en dat werd een verrassing. Knorren-Neef had bij het begin van de intocht al vragen. "Mijn zoon en zijn vriendin waren erbij, die zijn er anders nooit", vertelt ze. Toen ze bij de finish een gek uitziende ambulance zag staan, kreeg ze een raar gevoel. Bij de slotavond was Knorren-Neef verantwoordelijk voor het leiden van de wandelaars, maar iemand van haar organisatie wilde haar wegtrekken, naar het voertuig. "Ik twijfelde, want ik had nog een taak." Maar na wat aandringen, ging ze toch naar de ambulance. Daar lag haar vader op een brancard. "Het was tranen met tuiten. Mijn vader was zo blij om mij te zien." Zij kreeg een dikke bos bloemen van de organisatie en haar vierdaagsemedaille deed ze om zijn nek. "Het betekende alles voor hem." Warme deken Een week later overleed Bé Neef. "Het klinkt misschien raar, maar doordat hij toch aanwezig kon zijn door de wensambulance was het verdriet milder", zegt Knorren-Neef. De herinneringen aan de avond zijn als een "warme deken". "Het verdriet dat hij er niet meer was, raakte op de achtergrond." Het is enorm belangrijk dat stichtingen als Vereniging WensAmbulance Nederland (WAN) en Stichting Ambulance Wens blijven bestaan, vindt ze. "Ik ben het afgelopen jaar ziek geweest, borstkanker, en als je ziekt bent, word je bang. Je weet dat het verkeerd kan aflopen en dat je dood gaat. Stichtingen zoals deze geven mensen de kans om nog iets moois mee te maken." Het betekent ook veel voor de nabestaanden. "Degene die achterblijft, krijgt een heel warme, blijvende herinnering." Hoewel de stichtingen volgens Knorren-Neef enorm belangrijk zijn, merkt ze in haar omgeving dat er veel mensen zijn die wensambulances niet kennen. Dat vindt ze jammer. "Als ik alleen al naar onszelf kijk en zie hoeveel herinneringen wij eraan hebben overgehouden."

Reacties

Laatste nieuws