cupure logo
vanmetvoorheteennietbijzijntrumpuit

Zorgcirkel rukt op: 'Niet iedereen heeft familie, wel buren'

Zorgcirkel rukt op: 'Niet iedereen heeft familie, wel buren'
"Mensen zeggen altijd: vraag het als je iets nodig hebt, wij helpen jou", zegt Ans van Gestel (86). "Maar juist hulp vragen, vind ik moeilijk." Toch durft de Hilvarenbeekse dat vaker, sinds ze deel uitmaakt van een zorgcirkel. "Het haalt een drempel weg", zegt ze. "Natuurlijk, een buurman brengt mij ook graag naar het ziekenhuis, maar je wilt niet altijd dezelfde persoon vragen. Ik betaal graag een kilometervergoeding aan wie mij helpt." Van Gestel heeft het over één van de 23 mensen in haar zorgcirkel: een netwerk opgericht 'uit voorzorg', voorbereidend voor later, als kwetsbaarheid onvermijdelijk is. Henk Geene, oud-directeur van zorginstanties, bedacht de cirkels waarvan er in Nederland nu tientallen zijn. Elke groep bestaat uit buurtgenoten en een 'verbinder', die groepsleden koppelt op basis van vraag en aanbod. Niet iedereen is immers handig met klusjes of kan koken. Hulp op loopafstand Een zorgcirkel valt of staat bij de nabijheid van mensen, zegt Geene. "Je moet het op loop- of fietsafstand doen, laten we zeggen: maximaal 10 minuten. Dan kan je 's morgens langs bij Pietje om zijn hond uit te laten en 's avonds weer. Je moet denken aan praktische zaken: de groencontainer buitenzetten, iemand naar een verjaardag brengen. Groeit het vertrouwen, dan kan je ook met andere problemen bij elkaar aankloppen." Idealiter is zo'n groep een mix van leeftijden. In de groep van Ans van Gestel is zij de oudste. Laatst nog hield Van Gestels vriezer hield er mee op. "Het was weekend en daar zat ik. Omdat ik geen familie in de buurt heb, belde ik de verbinder van mijn groep. Zij stuurde een appje in de groep met de vraag wie mij kon helpen en binnen een halfuur was het probleem opgelost, geweldig!" Ook Annemie Donkers uit Eindhoven heeft een buurtgroep opgezet die elkaar helpt: Bedenker Geene zag de noodzaak voor de cirkels jaren geleden, met een vergrijzingspiek in aantocht, toenemende eenzaamheid en steeds minder zorgpersoneel om de ouder wordende bevolking te verzorgen. Ook Actiz, de brancheverenging van zo'n 400 zorginstellingen, ziet dat zorgcirkels een rol kunnen spelen. "Want niet iedereen heeft familie, maar iedereen heeft wel buren", zegt woordvoerder Olfert Koning. "Het wordt steeds belangrijker om daarvan gebruik te maken." Hoewel informeel en lokaal van aard, zijn er landelijk ook zorginstellingen betrokken bij de cirkels. En ook grote zorgverzekeraars investeren erin. Zo stopt VGZ naar eigen zeggen 'tonnen' in het aanjagen ervan en wil het de komende jaren minimaal 300 ervan helpen opzetten. Dat moet de druk op de zorg verlichten. "Want niet de apotheker bezorgt dan de medicijnen maar een wijkgenoot en niet een wijkverpleegkundige, maar een buurman helpt dan weleens met de steunkousen", zegt een woordvoerder. Do's en don'ts Toch is het verlichten van de druk op de zorg niet het doel van de cirkels, benadrukt Willemijn Krol, projectleider bij Nederland zorgt voor Elkaar, een instantie die de zorgcirkels helpt op te zetten. "Het is echt om elkaar te helpen en naar elkaar om te zien. Bijkomend voordeel is dat het deels de personeelskrapte kan verhelpen." Ook Geene benadrukt dit. "Het gaat ons erom dat mensen die dicht bij elkaar wonen tegen elkaar zeggen: 'vanaf nu zijn wij er voor elkaar in goede en slechte tijden'." Iedereen kan bovendien een zorgcirkel beginnen. "En dat is juist de charme", zegt zorgeconoom Marcel Canoy. "Zet mensen bij elkaar, vorm een appgroep, noem het een cirkel en klaar ben je", zegt hij. Soms heet het anders, dan noemt iemand het een buurtcirkel of gewoon: de buurt-app. "Er zijn wel do's en don'ts", zegt Canoy. "Vrijwilligersorganisaties kunnen daarbij helpen, zoals met voorlichtingsbijeenkomsten, maar de kracht is juist dat dit kan bestaan zonder instanties of geld." Samenredzaamheid Volgens hem is de trend van de zorgcirkel onomkeerbaar. Hij is van mening dat de hulp die mensen elkaar bieden uiteindelijk ook de druk op de zorg verlicht. "Het lijkt klein, maar dit is een belangrijke opstap naar meer", zegt hij. "In andere landen is de samenredzaamheid groter, dat moeten we hier ook meer zijn en dit is daar een vorm van." Of dat al gebeurt, is te vroeg om te zeggen. Wachtlijsten voor verpleeghuizen lijken minder hard te groeien, ziet de branche van zorginstellingen. "Mogelijk door zorgcirkels, maar ook omdat mensen in het algemeen bewuster nadenken over oud worden. Er wordt veel meer op voorbereid, over gepraat met vrienden en kinderen: wat als het minder gaat, hoe ziet jouw netwerk eruit?" En dan is er nog iets dat de zorgcirkel mogelijk verhelpt: eenzaamheid. Want behalve praktische hulp leveren de groepen ook nieuwe connecties op, ook voor de Brabantse Ans van Gestel. Zij leerde zo een andere vrouw kennen die ook haar man is verloren. "We zijn al een paar keer bij elkaar op bezoek gegaan, dus ook voor sociaal contact is het heel prettig." En een sterk netwerk, verlicht ook de druk op mantelzorgers. "Mijn kinderen wonen in Amsterdam, Maastricht en Culemborg", zegt Van Gestel. "Om dan doordeweeks een beroep op hen te doen, dat valt niet mee. Ik wil ze niet te veel belasten en probeer zelf mijn kring sterk te houden. Voor hen is dat ook plezierig, het scheelt ze, denk ik, zorgen."

Reacties

Laatste nieuws