cupure logo
zamgeldikararıkasımkadınverdiyaşındakikaldıortayaolacak

İskilipli İsmail Hoca!

İskilipli İsmail Hoca!
Attila İlhan şiirlerinden firar etmiş pis bir yağmur yağıyordu şehre. Herkes sığınacak bir yer arıyordu. Cesaret edip atamadım kendimi sokağa. Gerisin geri girdim kaldığım yere. Kuruldum bir masaya, bir çay daha söyledim, açtım bilgisayarımı önüme. Akşam, bir dost sofrasında en çok ondandan bahsetmiştik. Herkes bir anısını anlatmıştı. Bir insanla hemen hemen herkesin bir anısı olması ne muhteşem şey! Daha muhteşemi, onunla ilgili hiç kimsenin ama hiç kimsenin, yağmurun bile bir kem söz söylememesidir; en muarızları bile… Ona dair söz alan herkesin, onu anlatmadan önce dudaklarına sevecen bir gülümseme yerleşir, belli ki güzel bir şey...

Yorumlar

Köşe Yazıları