cupure logo
vanvooreenhetmetbijnietdooraannaar

Senegal worstelt met plastic-berg, maar belangen bij plastic zijn ook groot

Senegal worstelt met plastic-berg, maar belangen bij plastic zijn ook groot
Plastic hergebruiken zodat het niet als afval in het milieu belandt: het is een van de hete hangijzers op de 'plastictop' van de Verenigde Naties in Genève. Het is onzeker is of daar donderdag een akkoord ligt. Voor een aantal landen zijn de economische voordelen van plastic belangrijker dan de nadelen. In Senegal kennen ze dat dilemma maar al te goed. In een grote fabriekshal, pal naast de haven van de Senegalese hoofdstad Dakar, klinkt een kakofonie van gebrom en gezaag. "Hier bewerken we het plastic", zegt Aita Ba, met luide stem om boven het lawaai van de machines uit te komen. Ba staat aan het hoofd van Sunu Plastic Odyssey, een recyclefabriek waar plastic afval wordt vermalen, gewassen en samengeperst tot een nieuwe kunststof. Daarvan maakt het bedrijf bouwmaterialen en meubels: van picknicktafels tot schoolbankjes, en van kippenhokken tot stapelbedden. De afnemers zijn bedrijven, ambassades en individuele consumenten. Voor een stadsdeel van Dakar bouwt het bedrijf deze maand kiosken voor verkopers en stadsbankjes. "We worden steeds zichtbaarder", knikt Ba. "Mensen weten ons steeds beter te vinden." 'Het is overal' Het nut van recyclen staat bij de top in Genève hoog op de agenda, maar deskundigen wijzen op het beperkte effect: minder dan 10 procent van het plastic afval wordt nu hergebruikt. "De rest verdwijnt in de natuur", zegt Ba. "Het zit in de zee, het zit in ons eten. Het is overal." Toch benadrukt Ba dat recyclen essentieel is om plasticvervuiling in Senegal te bestrijden. "Natuurlijk, in de eerste plaats moet er minder afval zijn", zegt ze. "Maar de realiteit is dat hier nu eenmaal veel afval is. Bovendien halen we niet alleen vuilnis op, we creëren ook banen, wat heel belangrijk is om de jeugdwerkloosheid hier in Senegal aan te pakken." In Senegal belandt plastic vooral op de stranden en in de Atlantische Oceaan. Jaarlijks wordt er meer dan 250.000 ton afval gedumpt. Door Senegalezen zelf, maar ook buitenlandse spelers hebben daar schuld aan: zo exporteren de Verenige Staten plastic afval naar Senegal en is een Duits containerschip al eens betrapt op het (willen) dumpen van plastic afval. "Het gebrek aan kennis en voorlichting is ook een probleem", benadrukt Diadji Niang. Met zijn platform Taaral verbindt hij natuurorganisaties, bedrijven en overheidsinstanties met elkaar om de plasticproblematiek in het land aan te pakken. "Mensen zijn vaak niet op de hoogte van de gevaren van plastic afval voor het milieu en hun eigen gezondheid." Niet van de grond gekomen In 2020 voerde Senegal een milieuwet in die het gebruik van single use-plastic verbiedt. "Voor een deel heeft dat resultaat gehad", zegt Niang. "In het straatbeeld zien we bijvoorbeeld veel minder plastic bestek en bekertjes dan voorheen. Die zijn grotendeels vervangen door karton." Andere voornemens kwamen niet van de grond. Zo worden nog altijd miljoenen zakjes drinkwater geconsumeerd, om daarna op straat te belanden. Het is een lastige discussie, zegt Niang, want tienduizenden mensen werken in de handel van dat soort zakjes. "De overheid ziet dat daarom door de vingers." Economie vs. milieu Dit spanningsveld, waarbij gevaren voor milieu en gezondheid moeten worden afgewogen tegen economische belangen, is ook voelbaar in Genève. Daar willen olieproducerende landen een akkoord over een limiet op de productie van plastic voorkomen. Plastic wordt meestal gemaakt van ruwe aardolie. Ook Senegal bevindt zich in dat rijtje van onwillige landen, zegt Niang. Voor de Senegalese kust werd tien jaar geleden olie en gas ontdekt en dit jaar werd voor het eerst olie uit de zeebodem gepompt. "De Senegalese positie is dat zij nu eindelijk de kans krijgen om dankzij oliegeld economisch te kunnen groeien, zoals grote westerse industrieën dat ook hebben gedaan. Dat willen ze niet zomaar opgeven." Dit geldt ook voor andere Afrikaanse landen waar de olieindustrie nog in de kinderschoenen staat. "Het kan niet in één keer, maar uiteindelijk zullen we daar toch van af moeten", vervolgt hij. "Dat geldt voor alle fossiele brandstoffen. En voor plastic is dat niet anders: uiteindelijk moeten we helemaal overstappen op biologisch afbreekbare soorten. Het is de vraag wanneer dat besef werkelijk doordringt."

Reacties

Laatste nieuws