cupure logo
vanvoornaarbijmethetaanmaarfeyenoordtegen

San Siro-held Kindvall, een Feyenoord-legende én kwelgeest voor opvolgers

Eén aanname, één leep lobje, één goal. Met een magistrale actie in Milaan werd Ove Kindvall onsterfelijk in Rotterdam-Zuid. Een legende, maar ook een kwelgeest voor het gros van zijn opvolgers. Maandag 4 augustus overleed Kindvall, zijn naam voor eeuwig verbonden aan die winnende treffer in de finale tegen Celtic. Feyenoord - of eigenlijk Feijenoord, zoals de spelling tot de wijziging in 1971 was - had als eerste Nederlandse voetbalclub de Europa Cup I veroverd. "Milaan is een beetje van Feyenoord", stelde tv-commentator Herman Kuiphof opgetogen vast. "San Siro is op het ogenblik helemaal van ons!" Van Norrköping naar Rotterdam Kindvall, 27 jaar eerder geboren in het Zweedse havenstadje Norrköping, sloot zich als kind aan bij de plaatselijke voetbalclub IFK, de club van zijn vader. In zijn tienerjaren haalde hij - anders dan zijn vader, die het niet verder dan het tweede had geschopt - het eerste elftal. Daar vormde de snelle en behendige aanvaller met het spreekwoordelijke neusje voor de goal korte tijd een spitsenkoppel met Harry Bild. Diezelfde Bild, in 1965 de eerste buitenlander in het shirt van Feyenoord, drong er later op aan om zijn landgenoot naar Rotterdam te halen. Al vermoedde Kindvall zelf dat zijn twee doelpunten kort voor het WK van 1966 tegen wereldkampioen Brazilië een beslissende rol hadden gespeeld: "Een dag later hing Feyenoord aan de telefoon". De teller ging snel lopen Op 8 september van dat jaar nam de destijds 23-jarige Kindvall op triomfantelijke wijze afscheid van Norrköping. Na vier doelpunten in de met 6-0 gewonnen topper tegen AIK Stockholm werd hij "van het veld gedragen." Drie dagen later debuteerde hij al voor zijn nieuwe, Nederlandse werkgever, waar hij zijn eerste profcontract had getekend. Op bezoek op Spangen bleef het tegen Sparta 0-0. "Ik scoorde wel, maar dat was met de hand." Daarna ging al snel de teller lopen. Aan het eind van het seizoen had de aankoop in 23 competitiewedstrijden in totaal 22 keer het net gevonden. Biografie Ove Kindvall Naam: Bengt Ove Kindvall Geboortedatum: 16 mei 1943 Geboorteplaats: Norrköping, Zweden Beroep: Voetballer Clubs: IFK Norrköping (1962-1966) Feyenoord (1966-1971) IFK Norrköping (1971-1974) IFK Göteborg (1974-1975) Erelijst : Kampioen Zweden: 1962, 1963 (IFK Norrköping) Kampioen Nederland: 1969, 1971 (Feyenoord) KNVB-beker: 1969 Europa Cup I: 1970 (Feyenoord) Wereldbeker: 1970 (Feyenoord) Interlands: 43 (16 doelpunten) WK-deelname: 1970 (3 duels), 1974 (2 duels) In zijn tweede seizoen ging daar nog een schepje bovenop en werd de Zweed met 28 treffers topscorer van de eredivisie, de eerste van niet-Nederlandse komaf. Later zou hij de eretitel nog twee keer voor zich opeisen: in 1969 met 30 doelpunten (evenveel als Dick van Dijk van FC Twente) en in 1971 met 24 stuks. Lopen, heel veel lopen Die hoge productie dankte hij mede aan de jaren die hij als kind op gymnastiek had gezeten. Die periode was zijn wendbaarheid ten goede gekomen. "Zonder gymnastiek had ik het niet gered", beweerde Kindvall ooit. Hij moest het met zijn 1,76 meter niet direct van zijn lengte hebben. "Ik was geen sterke, krachtige 'nummer 9'. Maar ik kon wel lopen, heel veel lopen. Zo maakte ik grote verdedigers gek." In 1969 volgden de eerste prijzen met de ploeg. Feyenoord won de KNVB-beker en pakte na vier jaar ook weer eens de landstitel. En dus gingen de Rotterdammers het Europa Cup I-toernooi in. Daarin bereikte de landskampioen als tweede Nederlandse club zowaar de finale, onder meer door onderweg AC Milan - een jaar eerder in de eindstrijd met 4-1 te sterk voor Ajax - uit te schakelen. Tegenstander in San Siro was favoriet Celtic. Kindvall stak als altijd kort voor het duel liggend op een bank in de kleedkamer even zijn benen in de lucht. Goed voor de doorbloeding. Ondertussen concentreerde hij zich met gesloten ogen op de wedstrijd. Die leek in 1-1 te eindigen, totdat diep in de tweede verlenging aanvoerder Rinus Israël een vrije trap mocht nemen en met een machtige lange bal de diepgaande Kindvall vond. Celtic-verdediger Billie McNeal trachtte dat met een uitgestoken hand nog te voorkomen, maar tevergeefs. Belangrijkste goal Ove Kindvall, of 'Tsjiendvall' zoals commentator Herman Kuiphof zijn naam op z'n Zweeds uitsprak, was met zijn winnende treffer in één klap een held, een wereldster, een legende. En de naamgever van vele jongetjes die kort na die gedenkwaardige 6 mei 1970 het daglicht zagen in Nederland, met name in Rotterdam en omstreken. De spits had Feyenoord als eerste Nederlandse club de Europese hoofdprijs bezorgd. "Het was met geluk", deed de matchwinnaar zich in latere interviews ernstig tekort. "Maar het was wel de belangrijkste goal die ik ooit gemaakt heb." Nog geen maand na de Europa Cup-triomf maakte Kindvall zijn opwachting op het WK in Mexico, waar hij Zweden met zijn zes doelpunten in de vier kwalificatieduels met Noorwegen en Frankrijk bijna hoogstpersoonlijk naartoe had geschoten. Op het eindtoernooi vormde de groepsfase echter meteen het eindstation. Veertien uit acht Kindvall begon zijn laatste seizoen bij Feyenoord met de verovering van de wereldbeker (2-2 - met één treffer van Kindvall - en 1-0 tegen het Argentijnse Estudiantes), maar de competitie verliep stroef met halverwege 'slechts' tien doelpunten achter zijn naam. De goaltjesdief stond vervolgens zes wedstrijden droog, maar daarna was het letterlijk elke week raak. Dankzij veertien goals in de afsluitende acht duels werd Kindvall alsnog voor de derde keer topscorer in de eredivisie. En met de twee treffers in zijn afscheidswedstrijd bezorgde de Zweed Feyenoord bovendien de landstitel. Met 129 doelpunten in 144 wedstrijden - ofwel 0,9 goal per optreden - had Kindvall zijn opvolgers in De Kuip tot in lengte van jaren opgezadeld met een erfenis waartegen nauwelijks op te boksen viel. Velen bezweken onder de druk. Nog maar 28 jaar was Kindvall toen hij voor zijn familie koos en, een magistrale nieuwe aanbieding van Feyenoord ten spijt, besloot naar Zweden terug te keren. "Als ik dat bod tijdens het seizoen had gekregen, was ik gebleven. Nu was het te laat. Ik had het mijn vrouw beloofd." Hij ging aan de slag bij een papierfabriek en voetbalde nog een paar jaar als semiprof bij jeugdliefde IFK Norrköping, om zijn carrière in 1975 af te sluiten in dienst van IFK Göteborg. Een jaar voor zijn afscheid was de aanvaller nog present op het WK in Duitsland, maar uitgerekend in het groepsduel met Oranje zat hij op de bank. Niclas en Tina Na zijn actieve loopbaan werd de 43-voudig international (16 doelpunten) onder meer voorzitter van Göteborg en bleef hij lang nauw betrokken bij de Zweedse voetbalbond. Zijn in Rotterdam geboren zoon Niclas schopte het net als zijn vader tot Zweeds international, al bleef diens teller steken op zes interlands. Dochter Tina kon er ook wat van: de voetbalster greep in 1993 met Djurgården/Älvsjö de landstitel. Hun carrières bleven echter in de schaduw staan bij die van hun legendarische vader. Ove Kindvall, de spits die Feyenoord de Europa Cup I bezorgde. Of zoals weekblad Voetbal International daags na de finale in Milaan geheel in stijl kopte: 'De Tsjup is in de Tsjuip'.

Reacties

Sportnieuws