cupure logo
vanvoorbijhetnaarmetverstappenvitesseeenniet

Vechten tegen de tijdslimiet in de Tour: 'Je hebt de grupetto echt nodig'

Vechten tegen de tijdslimiet in de Tour: 'Je hebt de grupetto echt nodig'
In het hooggebergte fietst het Tourpeloton bij de gratie van Tadej Pogacar, Jonas Vingegaard en andere snelle klimmers. Zij bepalen hoe lang andere renners over een etappe kunnen doen. Want zodra de etappewinnaar over de finish is gekomen - zoals Ben O'Connor donderdag in de koninginnenrit - wordt de tijdslimiet bepaald waarop je als renner binnen moet zijn. O'Connor fietste de slopende bergrit over 171 kilometer van Vif naar Col de la Loze in 5 uur, 3 minuten en 47 seconden. Toen de Australiër boven was, wisten ze achter aan de race hoeveel ze precies mochten verliezen: 48 minuten en 36 seconden. Vrijdag zal dat in de laatste bergrit niet anders zijn. 'Zware rit' Dylan Groenewegen zat donderdagmiddag toen zijn ploegmaat O'Connor won driekwartier lager op de slotklim in een groep. Bikkelend door de regen en de kou. "Mijn dag was iets minder fantastisch. Het was wel een zware rit. Eerste keer dat ik het echt koud heb gekregen bergop. We hebben nog geluk gehad. Het werd heel slecht voorspeld." Het leven in de grupetto, zoals de groep waar Groenewegen in zat wordt genoemd, is er een van gezamenlijk lijden. Na een blik op het profiel van een etappe als donderdag, met drie cols van de buitencategorie en 5.642 hoogtemeters, weten de renners zonder klimbenen wel wat voor dag het wordt. 'Hoofd omlaag, verstand op nul' Zodra de weg serieus stijgt en het tempo in het peloton omhoog gaat, laten sprinters en hun knechten zich lossen om op een lager tempo verder te rijden. Ter bescherming kruipen de gelijkgestemde renners bij elkaar. In 2009 verwierf Kenny van Hummel de status van cultheld vanwege zijn strijd om de tijdslimiet te halen. "Hoofd omlaag, op die fietscomputer de kilometers aftellen, verstand op nul", omschreef de inmiddels afgestapte Danny van Poppel het eerder deze Tour. "Als ze vanaf het begin aanvallen, gelijk twaalf kilometer omhoog, is dat voor ons vreselijk." Oud-topsprinter Marcel Kittel kent de wetten van 'de bus'. "Het was een beetje mijn thuis in de Tour. Vooral in die zware etappes heb je die groep echt nodig." "In zo'n grupetto moet je ineens samenwerken met je concurrenten om op tijd binnen te komen. Dat is een beetje dubbel. Je kijkt ook altijd een beetje wat die andere sprinters doen. Heeft die het lastig? Als je niet mee kunt, gaat niemand op jouw wachten." "Het ergste wat je kunt hebben, is dat je echt vol gas moet rijden. Dat is echt niet leuk. Het tegenovergestelde komt ook voor. Dat je weet: we hebben genoeg tijd en kunnen rustig aan doen. Dan kun je in gesprek, maak je wat grappen met de toeschouwers. Dan is het ook wel mooi." Vier minuten Groenewegen hield op de Col de la Loze ruim vier minuten over. Grappend: "We hadden nog rustiger aan kunnen doen." "Dit timen is bijna niet mogelijk", zegt Kittel. "Eigenlijk wil je het risico niet nemen. Ik had liefst nog wat ruimer de tijd gehad dan Groenewegen." Dat is de kunst in de 'sprintersbus': weten hoe hard je moet rijden om zo min mogelijk energie te verspillen en toch op tijd binnen te zijn. Soms is het heel krap, zoals bij Fabio Jakobsen in 2022: "Het is vaak zo dat de oudere renners met Tour de France-ervaring precies weten hoe hard je moet gaan", zegt Kittel. "Zij kennen de beklimmingen en weten waar je tijd goed kunt maken in een afdaling of in een vallei." "Je calculeert altijd net een beetje extra in", legde Groenewegen uit na etappe 18. "De eerste klim zaten we al goed. De tweede klim hebben we tempo gereden. En de derde klim was wel lastig, maar daar zijn we ook weer doorheen gekomen." Wie stelt de tijdslimiet vast? Tour-organisator ASO bepaalt de tijdslimiet aan de hand van de zwaarte van de rit en de gemiddelde snelheid van de winnaar. Elke rit valt in een categorie (1 tot 6) en bij een gemiddelde snelheid hoort een percentage van de eindtijd dat bepaalt hoeveel langer de rest van het peloton over de race mag doen. Etappe 18 naar Col de la Loze viel in categorie vijf en werd voltooid in 33,8 kilometer per uur, wat betekende dat de rest 16 procent langer over de rit mocht doen dan O'Connor. Etappe 19 naar La Plagne valt ook in categorie vijf. De organisatie besloot vooraf dat er hoe dan ook twee procentpunt bij het nog vast te stellen percentage wordt gerekend omdat de etappe zo zwaar is. Vrijdag wordt weer een lastige dag voor de sprinters, terwijl een overduidelijke sprintkans er deze Tour niet meer is. Zaterdag lijkt geschikt voor vluchters. Zondag wacht de Champs-Élysées, waar drie beklimmingen van Montmartre een massasprint onwaarschijnlijker hebben gemaakt. Parijs halen, is het doel voor Groenewegen. Hij won er in 2017 zijn eerste Touretappe. "Het is nu lastiger geworden (vanwege Montmarte, red.). Maar we gaan gewoon ons best doen komende dagen." Eerst vrijdag maar weer op tijd bovenkomen op La Plagne. Vingegaards ploeg zal het tempo vanaf de eerste kilometer weer hoog houden om geletruidrager Pogacar te kraken. Geen goed nieuws voor de grupetto.

Reacties

Sportnieuws