cupure logo
vanhetmeteenvoortrumppoetinbijnietzijn

Tachtig jaar na de onafhankelijkheid wil Indonesië zijn geschiedenis herschrijven

Tachtig jaar na de onafhankelijkheid wil Indonesië zijn geschiedenis herschrijven
Het moest een cadeautje worden voor de Indonesiërs op Onafhankelijkheidsdag, die vandaag wordt gevierd. Een tiendelige boekenserie, die de regering 'De officiële geschiedenis van Indonesië' wilde noemen. Maar vanwege een wervelwind aan kritiek van historici en activisten is dat cadeau uitgesteld. In de bibliotheek van de Islamitische Universiteit leunt professor Jajat Burhanuddin rustig achteruit. Hij is een van de hoofdredacteuren van de groep historici die de nieuwe geschiedenisboeken schrijft, in opdracht van de regering. "We willen met de nieuwe boeken meer het perspectief vanuit de Indonesiërs laten zien. Veel boeken zijn nog vanuit een Nederlands perspectief geschreven. Dat willen we anders." Veel bloed in jonge geschiedenis In de tachtig jaar dat Indonesië onafhankelijk is, heeft het land meer dan genoeg trauma's opgelopen. De massaslachting van pakweg een miljoen vermeende communisten in 1965 en 1966. Een half miljoen doden in de onafhankelijkheidsstrijd van Papoea. Mensenrechtenschendingen, massale corruptie en honderden doden bij studentenprotesten in de regeerperiode van dictator Soeharto. Het jonge Indonesië heeft zijn eerste stappen in veel bloedplassen gezet. In het bloed van Wawan bijvoorbeeld. De zoon van Maria Sumarsih, die meedeed met de studentenprotesten in 1998. Hij werd met vijftien medestudenten doodgeschoten. "Ik was verdoofd toen het gebeurde. Het verdriet was zo groot dat ik niks voelde", zegt Maria tijdens de wekelijkse demonstratie die ze voor Wawan houdt voor het presidentieel paleis in Jakarta. Ze is er absoluut op tegen dat de geschiedenisboeken worden herschreven in opdracht van uitgerekend deze overheid. De huidige president Prabowo heeft zelf een dubieuze rol gespeeld tijdens de protesten. Hij moest uit het leger stappen vanwege vermeende betrokkenheid bij de verdwijning van zo'n twintig studenten. "Het zal alleen maar positieve dingen schrijven over de periode Soeharto en de studentenprotesten van 1998 zullen ze er niet inzetten." Professor Burhanuddin heeft alle kritiek gehoord en probeert iedereen gerust te stellen. "We gaan alles in de boeken opschrijven. De goede en de slechte dingen. De studentenprotesten ook, en zelfs dat er verkrachtingen hebben plaatsgevonden door veiligheidstroepen." Zorgen bij andere historici Maar professor Andi Achdian van de Nationale Universiteit heeft de eerste versies van de boeken ingezien en is zich rot geschrokken. Het gaat er niet om dát je de zwarte bladzijdes meldt, maar hoe je ze meldt. "Veel donkere kanten van de Indonesische geschiedenis, vooral die in de Soeharto-tijd, worden afgedaan als extremen in een verder rustige ontwikkelingsperiode." Het baart hem en de talloze andere critici zorgen dat de regering-Prabowo zich in zijn eerste jaar zo lijkt te spiegelen aan de corrupte militaire dictatuur van Soeharto. Prabowo trekt meer macht naar zichzelf toe, en ook hij maakt het leger belangrijker in de overheid. Ook wordt de vrije pers steeds vaker geïntimideerd. Dit jaar zijn onthoofde ratten gestuurd naar het immer kritische Tempo-tijdschrift. "Dit is mijn vermoeden", zegt professor Achdian. "Eerst wil de overheid de nationale geschiedenis witwassen om de weg vrij te maken om Soeharto in november een Nationale Held te maken. Daarna kunnen ze net zo corrupt regeren als vroeger." De boeken laten door de kritiek nog even op zich wachten. "We zitten nog in een herschrijffase. Dat duurt nog een maandje of twee à drie", zegt Burhanuddin. Inmiddels is de exacte datum uitgelekt: 10 november, de Nationale Dag van de Helden. 'Steeds autoritairder' Vooral in de afgelopen drie decennia leek Indonesië een pad omhoog ingeslagen naar een welvarender en vooral democratischer land. Maar volgens professor Achdian glijdt het land onder de huidige regering weer af. "Collega-historici zijn het erover eens dat we een steeds autoritairder land worden. En wat helpt is dat het publiek zich daarover uitspreekt." "Wij blijven niet stil", schreeuwen de demonstranten als een stoet militairen toevallig langs het presidentieel paleis marcheert. Wat hen betreft mogen Indonesiërs de donkere kanten van hun onafhankelijkheid niet vergeten. "Wawan en zijn vrienden verdienen het om eerlijk herinnerd te worden. Zodat jongeren in de toekomst ook kritisch blijven." In deze video zie je meer over de weg naar de Indonesische onafhankelijkheid, vandaag tachtig jaar geleden:

Reacties

Laatste nieuws